Johannes Jan van de Glind

 

Johannes Jan van de Glind (1922-2000) groeide op in een tijd van bittere armoede en moest na de lagere school aan het werk als boerenknechtje.
​
Hij was echter ook een denker en een dichter, een gevoelige natuur met gevoel voor humor en een scherpe blik voor wat mensen drijft. Hij ging de weg van een benauwend dogmatisch geloof naar een mystiek Gods- en levensbesef waarin hij zich niet altijd begrepen wist. Dit alles klinkt door in de vele teksten die hij na heeft gelaten.

Iets dat mij begrijpt
Wellicht heeft iedereen dat, een soort geheim stuk gedachtewereld. In ieder geval heb ik het wel en daarom ga ik zo graag de weilanden in naar het bosje en m’n tuin. Dan is het net of daar iets is of komt dat mij begrijpt; iets om me heen dat heel mooi is en echt en waar ik, als ik er beroerd aan toe ben, zo maar van opknap. 

Johannes Jan van de Glind